آوای زخم دل

 الهی!

دیدی چه زود بزرگ شدم  و به آرزوی دوران کودکی ام رسیدم.

اما؟؟؟؟؟؟؟؟

پشیمانم ؟چرا؟؟؟؟

 ازت غفلت کردم؟ فراموشت کردم؟شاید......

مرگ عزیزانم را دیدم ، بی معرفتی آدما رو دیدم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

مغرور شدم   و........

 ای کاش هنوز می توانستم  بر تاب سوار شم، بر  روی سرسره لیز بخورم؟ دورن چرخ و فلک  بشینم و بچرخم .و جیغ بکشم. 

با این که می دانم،هنوز آن قدر بزرگ نشدم،اما همین قدر هم بسه دیگه.

شنیدم میگن بزرگی خوبه!؟؟؟ چون که تور امی شناسن و با تو آشنا می شن.اما .....

باور کن اون موقع ها که کوچیک بودم ،بیشتر بهت نزدیک بودم. نمازام ،کارایی که می کردم......

ولی 

هنوز هم فقط به تو توکل می کنم و از تو یاری می خواهم

فقط خواهش می کنم نذار چشام ،دستام ،پاهام و گوشم به گناه آلوده بشه.....